«Vagando polo inconmensurable» (ou tamén “Peregrinando polo infinito”) é unha grande escultura da artista canadense Gayle Hermick, ubicada no campus do CERN, entre o Globe e o edificio CERN Science Gateway.

Adopta a forma de unha cinta de aceiro que se enrola e desenrola sen cesar para representar as infinitas posibilidades, e que abarca case 4.000 años, xa que percorre parte da historia do coñecemento científico e técnico en todo o mundo.

A un lado da cinta, 396 descubrimentos importantes están inscritos na súa lingua de orixe, acompañados dos nomes dos seus descubridores.

Na outra cara da cinta, Hermick mostra a linguaxe da ciencia. Desde o famoso teorema de Pitágoras ata a críptica ecuación lagrangiana do Modelo Estándar da Física de Partículas, o alfabeto matemático vólvese máis complexo canto máis se desenrola a cinta.

A escultura ten numerosas conexións simbólicas co CERN, sobre todo desde o punto de vista tecnolóxico, xa que a escultora elixiu traballar cun metal industrial, o aceiro inoxidable, que tivo que ser cortado con láser. Tamén desde o punto de vista da diversidad, pois ao conceder un posto de honra a homes e mulleres de todo o mundo que contribuiron á ciencia ao longo do tempo, a obra de Hermick reflicte a natureza do CERN, cuxa propia existencia basease na colaboración internacional. Por último, esta escultura serve de ponte entre a ciencia e a sociedade. Permite aos visitantes comprender unha parte da historia da ciencia, desde os seus inicios ata os nosos días. Esta función educativa é tamén un dos obxectivos fundamentais do CERN

Máis aquí... e aquí