LHC é o máis potente dos aceleradores de partículas do mundo e está ubicado no CERN sobre a fronteira franco-suiza. Utiliza parte da estrutura do anterior acelerador LEP, cunha circunferencia de 27 km e situado a unha profundidade media duns 100 m baixo terra.   Na sección FÍSICA NO LHC presentamos os principais parámetros do LHC. Aquí, introducimos en breve algúns deles.

L A R G E (Gran) : O tamaño dun acelerador está relacionado coa máxima enerxía obtible. No caso dun colisor circular esa enerxía é función do radio da máquina e da intensidade do campo magnético dipolar que "dirixe" as partículas nas súas órbitas. O LHC utiliza algúns dos máis potentes dipolos magnéticos e cavidades de radiofrecuencia que existen.

As dimensións do túnel, imáns, cavidades e outros elementos importantes da máquina, representan os principais condicionamentos que determinan o deseño do acelerador para lograr unha enerxía de 7 TeV por protón. Hai oito ascensores para baixar ao túnel, e aínda que se trata dunha viaxe cunha soa parada leva un minuto completo realizar o descenso (ou ascenso). Para se mover entre os oito puntos de acceso os científicos e técnicos usan bicicletas, ás veces para percorrer varios quilómetros. O LHC é automáticamente operado desde a sala de control central, e unha vez está en marcha soamente enxeñeiros e técnicos teñen acceso ao túnel para labores de mantemento.

H A D R O N (Hadrón): No LHC aceléranse dous feixes de partículas do mesmo tipo, sexan protóns ou ións de Pb, que pertencen á familia dos hadróns. Un hadrón, é unha partícula composta de quarks e que "sinte" a interacción forte. Exemplos familiares de hadróns son os protóns e os neutróns. Hai dous tipos de hadróns: os barions (formados por tres quarks, como os protóns e neutróns) e os mesóns (formados por un quark e un antiquark, como so pións e os mesóns B).

C O L L I D E R (Colisor): Un colisor (máquina onde feixes de partículas coliden circulando en sentidos contrarios) ten unha gran vantaxe sobre aceleradores onde os feixes coliden cun branco estacionario. Cando dos feixes colisionan, a enerxía de colisión é a suma das enerxías dos dous feixes: (√s = 2·E)  -->   E =2·Ebeam  (máis información aquí... )  No LHC a enerxía total de colisión de deseño é: E =14 TeV

Como xa se ten dito, o LHC foi instalado nun túnel xa existente onde  estivo funcionando o anterior gran colisor, LEP. Este túnel ten un diámetro de 3.0 m. Tomando a aproximación de que a súas dimensións son semellantes ao dun túnel recto do mesmo diámetro.

Calculemos o seu volume:

V = π·r² ·L  ⇒  V = π·1,5²·27000 ⇒  V = 191000 m³

A masa de rocha excavada para formar o túnel, tomando  5000 kg/m³ de densidade media.  

M= d·V    ⇒  M = 5000·191000  ⇒  M = 10 ⁶ toneladas

76 piscinas olímpicas poderían ser enchidas con esa rocha extraída.

O número efectivo de "bunches" é de 2808.